Шарлотта Сербер - Charlotte Serber

Шарлотта Сербер
Шарлотта Сербер.jpg
Лос-Аламостың соғыс уақытындағы идентификациялық белгісі, шамамен 1943 ж
Туған
Шарлотта Леоф

(1911-07-26)26 шілде 1911
Филадельфия, Пенсильвания
Өлді22 мамыр, 1967 ж(1967-05-22) (55 жаста)
Өлім себебіСуицид
Алма матерПенсильвания университеті
ЖұбайларРоберт Сербер

Шарлотта Сербер (не Леоф; 26 шілде 1911 - 22 мамыр 1967) американдық болды журналист, статист және кітапханашы. Ол кітапханашы болды Манхэттен жобасы Келіңіздер Лос-Аламос зертханасы кезінде Екінші дүниежүзілік соғыс және зертхананың жалғыз әйел топ жетекшісі. Соғыстан кейін ол кітапхана қызметкері ретінде орналасуға тырысты Радиациялық зертхана жылы Беркли, бірақ қауіпсіздік рұқсатының болмауына байланысты қабылданбады; оның саяси көзқарасына байланысты болуы мүмкін. Кейін ол өндірістік көмекші болды Бродвей театры, және сұхбат беруші Луи Харрис.

Өмірбаян

Шарлотта Леоф дүниеге келді Филадельфия, Пенсильвания, 1911 жылы 26 шілдеде, терапевт Моррис В.Леоф пен оның әйелі Дженнидің үш баласының кенжесі. не Шопен. Оның үлкен ағасы Милтон және үлкен апасы Маделин болған.[1][2] Оның әкесі мүше болған Американың социалистік партиясы және солшыл әрекеттерге қатысты болды.[3] Олардың үйіне келушілердің қатарында драматург те болды Клиффорд Одетс, журналист I. F. Stone және физик Вольфганг Паули.[4][1] Ол кірді Пенсильвания университеті 1929 жылы, 1933 жылы бітірді. Физикке үйленді Роберт Сербер көп ұзамай.[5] Оның әкесі өгей шешесінің ағасы болған, және олар бір-бірін ұзақ жылдар бойы білетін.[4]

Бастапқыда олар өмір сүрді Мэдисон, Висконсин, онда Роберт оқу көмекшісі болған Висконсин университеті.[4] Олар пәтер үшін айына 25 доллар төледі.[6] 1933-1935 жылдар аралығында Шарлотта сол сияқты газетке мақала жазып, штаттан тыс журналист болып жұмыс істеді Бостон Глоб. Оның жұмысына сәулетшімен сұхбат кірді Фрэнк Ллойд Райт.[5] Роберт докторантурадан кейінгі 1200 долларлық стипендиямен марапатталды Ұлттық ғылыми кеңес 1934 жылы, және ол оны зерттеуге шешім қабылдады Принстон университеті.[7]

Роберт пен Шарлотта Сербер заттарын жинап, Принстонға жол тартты, бірақ жолда олар тоқтады Анн Арбор, Мичиган, жазғы мектепке бару үшін Мичиган университеті, Роберт кездескен жерде Роберт Оппенгеймер, және ол жерде оқимын деп шешті Калифорния университеті, Беркли орнына.[4][7] Олар өмір сүрді Беркли, Калифорния, 1934 жылдан 1938 жылға дейін.[5] Шарлотта Сербер жұмыс істеді Калифорния штатының көмек көрсету басқармасы.[2] Олар Оппенгеймерге жақындап, жазды 1935 жылдан 1941 жылға дейін Нью-Мексикодағы фермасында өткізді, Перро Калиенте.[8]

1938 жылы Роберт кафедра ассистенттігін қабылдады Урбанадағы Иллинойс университеті - Шампейн. Ол бұған құлық танытпады, бірақ оған сенді Исидак Раби, оған еврейлерге арналған академиялық лауазымдар аз екенін еске салды.[4] Иллинойс штатында Шарлотта штаттан тыс журналистикаға қайта оралды. 1941 жылдан 1942 жылға дейін ол жұмыс істеді Азаматтық қорғаныс басқармасы.[2] Ол саяси белсенді болды, Берклиде Испанияға медициналық көмек комитетінің хатшысы қызметін атқарды Испаниядағы Азамат соғысы, кейінірек Ұлыбританияға көмек, Қытайға көмек және Ресейге көмек комитеттері Екінші дүниежүзілік соғыс. Ол сонымен бірге Әйелдер сайлаушылар лигасы. Ол солшыл көзқарастарға ие болғанымен, ол ешқашан оның мүшесі болған емес Коммунистік партия, оның ағасы мен әпкесіне қарағанда.[2][3][9]

Манхэттен жобасы

1941 жылдың желтоқсанында Оппенгеймер Урбанаға барып, Роберттен сол қатарға қосылуын сұрады Манхэттен жобасы, дамытуға күш атом бомбасы. Роберт пен Шарлотта 1942 жылы сәуірде Беркли қаласына тағы жол тартты.[4] Бастапқыда олар Оппенгеймердің гаражында тұрды.[10] Статист болып жұмыс істеген кеме жасау зауытына жұмысқа тұрғаннан кейін,[11] Шарлотта Сербер Манхэттен жобасына кітапханашы ретінде қосылды Радиациялық зертхана 1943 жылы 11 қаңтарда. 1943 жылы 23 сәуірде ол ресми түрде ауысады Y жобасы.[2] Сербер жобаның кітапханашысы ретінде жұмысқа қабылданды, өйткені оның ресми дайындығы жоқ, өйткені Оппенгеймер бұрыштарды кесуге алаңдамайтын біреуді алғысы келді.[12] Келу уақыты Санта-Фе, Нью-Мексико, 1943 жылы наурызда ол алғашқы екі айды Шығыс сарайында 109-шы ғимаратта Y жобасының директоры Оппенгеймер кеңсесінде жұмыс істеді. Присцилла Грин, жауапты хатшы, өйткені әлі кітаптар келген жоқ. Ол Оппенгеймер қолымен басылған әріптермен жазылған қауіпсіздік парақтарын құрды.[13]

Сербер мен Грин жаңа кеңсеге керек-жарақ, соның ішінде кеңсе тауарлары мен а мимеограф машина. Төбеге көшкеннен кейін Лос-Аламос, Нью-Мексико, оның тұрғындары үшін белгілі болды, сыртқы әлеммен байланыс бастапқыда бұрын қолдайтын бір желі арқылы жүрді Орман қызметі. The АТС еріктілермен басқарылды. 1943 жылдың сәуірінде найзағай болған кезде телефон шырылдады. Сербер оған жеткенде, найзағай сызыққа түсті. Үстелдегі шамға оны сөндіріп тұрған ұшқын секірді. Осыдан кейін, техникалық аймақтағы адамдар найзағай кезінде телефонға жауап беруге сақ болды.[14]

Сербер Лос Аламос зертханасындағы жалғыз әйел топ жетекшісі болды.[15] Кітаптарды каталогтау тәжірибесінің жоқтығынан ол кітапты қалай қолдануға болатынын білді Dewey ондық классификациясы жүйе.[16] Бүкіл кітапхана нөлден жасалуы керек еді. Кітапхананы құруға шамамен 1200 кітап пен 50 ғылыми журналдың барлық нұсқалары бұйырылды. Олардың көпшілігі баспадан шыққан және Калифорния Университеті арқылы кітапханааралық несиелік келісімшарттар арқылы тапсырыс берген. Айына 160-тан келетін кітаптар мен журналдар Санта-Федегі 1663 пошта жәшігіне пошта арқылы жеткізілді.[12] Күніне екі рет Таудағы химиктердің бірінің әйелі шабарман Санта-Феге баратын бұралаң, шаңды жолдың үстінен қарулы күзетшінің сүйемелдеуімен өтіп, хаттарды жинап алатын. Тіркелген почта чемоданға салынып, оның білегіне бекітілді. Тек Серберде ғана кілт болды.[17]

Кітапхана екі бөлімге бөлінді: негізгі кітапхана және техникалық есеп кітапханасы. Біріншісінде кітаптар мен журналдар болған. Соңғыларының біріншісі курьермен жеткізілген қара чемодандармен алғашқы кітаптардан кейін көп ұзамай курьермен келді және қойма салынып жатқан кезде алдымен сейфте сақталды.[12] Кейбір шетелдік журналдар журналдан шыққан Стратегиялық қызметтер бөлімі Мерзімді басылымдар бағдарламасы. Агенттер журналдарды жау, оккупацияланған және бейтарап елдерде сатып алды және олар көшіріліп таратылды. Дұшпанның авторлық құқықтары мен патенттеріне тыйым салынған Бөтен мүлікті сақтаушының кеңсесі.[12] Кітапхананың міндеттерінің бірі - бұл өте құпия есептерді теру, көшіру және тарату. Кітапхана ұжымы 12 адамға дейін өсті, көбіне оның мүшелері Әйелдер армиясы корпусы және ғалымдардың әйелдері.[12] Шарлотта олар бөгде адамдарға ерекше болып көрінуі мүмкін екенін мойындады:

Кітапхана қызметкерлері қандай болатыны туралы әдеттегі идеядан Төбеге жаңа келу туралы айтылды. Мұнда ол көгілдір джинсыдағы кітапханашыны, ең жақсы көмекшіні табуға бейім болды жемпір қыз дәстүр, тағы біреуі қатаң WAAC формасында, үшіншісі - соңғы нұсқасында Лейн Брайант нөмір.[18]

Серберге көруге рұқсат берілмеген Үштік тест,[19] полигонда әйелдер үшін жағдай болмағандықтан,[12] бірақ соғыстан кейін Оппенгеймер өзі жасаған жұмыстың маңыздылығын мойындап, 1945 жылы 2 қарашада оған хат жазды:

Зертханадағы бірде-бір адам кідірісті бірде-бір рет кідіртуге Кітапханада немесе құпия файлдардағы ақаулар себеп болған жоқ. Бұған құпия ақпараттың массасын бақылау мен есепке алудағы таңқаларлық сәттілік фактісі қосылуы керек, мұнда бір ғана елеулі сырғу бізді қатты ұялтып қана қоймай, жұмысымыздың сәтті аяқталуына қауіп төндіруі мүмкін.[20][21]

1946 жылы Шарлотта Сербер және тағы сегіз әйел соғыс уақытындағы Лос-Аламостағы бастан кешкендері туралы жазды. Алайда қолжазбаны баспагерлер қабылдамады. Бірнеше жылдан кейін Джейн С. Уилсон оны ақшаға сыйға тартты Лос-Аламос тарихи мұражайы. Лос Аламос тарихи қоғамы оны он жылдан кейін жариялады Күтіп тұру және жасау: Лос-Аламос соғыс уақытындағы әйелдер (1988).[22]

Соғыстан кейінгі

Оппенгеймер Робертті Калифорния университетінде қорғауға тырысты, бірақ физика кафедрасының меңгерушісі оны бұғаттады, Реймонд Т.Берге,[4] ол әлі күнге дейін «бөлімде бір еврей жеткілікті» деп сезінді.[23] Керісінше, оған тәуелсіз мәртебеге ие Беркли радиациялық зертханасында қызмет берілді. Алайда, оған Оппенгеймер кеткен кезде кафедрада профессорлық тағайындау берілді Біліктілікті арттыру институты.[4] Шарлотта Сербер 1946 жылы радиациялық зертханада кітапханашы лауазымын қамтамасыз етуге тырысты, бірақ қауіпсіздік рұқсатын ала алмағандықтан қабылданбады. Оның бас тартуының себебі оның саяси көзқарасына байланысты болды.[5]

1946 - 1948 жылдар аралығында ФБР тыңдалды оның телефоны мен поштасын ашты. 1950 жылы Калифорния университеті адалдық анттары. Роберт антқа қол қоюға дайын болды, бірақ Берклидегі атмосфера барған сайын мазасыздана бастады және 1951 жылы профессорлыққа ұсынысты қабылдады Колумбия университеті Рабиден.[4] Сербер өндірістің көмекшісі болды Бродвей театры.[5] 1965 жылы ол жұмысқа орналасты Луи Харрис сұхбат беруші ретінде.[24]

Сербер зардап шекті депрессия диагноз қойылғаннан кейін Паркинсон ауруы және 1967 жылы 22 мамырда дозаланған ұйықтататын дәрі-дәрмектермен өз өмірін қиды.[24] Жанындағы ғылыми кітапхана Лос-Аламос ұлттық зертханасы оның мұрасы болып қала береді және бүгінде АҚШ-тағы ғылыми кітапханалардың бірі болып табылады.[12]

Ескертулер

  1. ^ а б Bird & Sherwin 2005, б. 102.
  2. ^ а б c г. e «FBI Silvermaster файлы». Интернет мұрағаты. Алынған 15 сәуір, 2018.
  3. ^ а б «Роберт Сербердің сұхбаты». Манхэттен жобасының дауыстары. 1982. Алынған 14 сәуір, 2018.
  4. ^ а б c г. e f ж сағ мен Криз, Роберт П. (2008). «Роберт Сербер 1909–1997» (PDF). Өмірбаяндық естеліктер. Ұлттық ғылым академиясы. Алынған 14 сәуір, 2018.
  5. ^ а б c г. e «Шарлотта Сербер». Атомдық мұра қоры. Алынған 13 сәуір, 2018.
  6. ^ Сербер, Роберт (1994). «1930 - 1950 жылдардағы бейбіт уақыттар». Ядролық және бөлшектер туралы ғылымға жыл сайынғы шолу. 44 (1): 1–27. Бибкод:1994NARNPS..44 .... 1S. дои:10.1146 / annurev.ns.44.120194.000245. ISSN  0163-8998.
  7. ^ а б Pais 1999, б. 5.
  8. ^ Bird & Sherwin 2005, б. 103.
  9. ^ «Роберт Сербердің сұхбаты». Манхэттен жобасының дауыстары. 1994 ж. Алынған 14 сәуір, 2018.
  10. ^ Конант 2005 ж, б. 52.
  11. ^ Howes & Herzenberg 2003 ж, б. 160.
  12. ^ а б c г. e f ж Bier 1999, 54-56 беттер.
  13. ^ Сербер 1988 ж, б. 59.
  14. ^ Сербер 1988 ж, 59-61 б.
  15. ^ Уотерс, Майкл (23.06.2017). «Манхэттен жобасының құпияларын қорғаған кітапханашы». Atlas Obscura. Алынған 13 сәуір, 2018.
  16. ^ «Адриенн Лоуридің сұхбаты». Manhattan Project Voices. Алынған 15 сәуір, 2018.
  17. ^ Сербер 1988 ж, б. 60.
  18. ^ Сербер 1988 ж, б. 70.
  19. ^ Эрин, Блеймор (2015 жылғы 23 қыркүйек). «Лос-Аламоста құпия кітапхана болған». JSTOR. Алынған 13 сәуір, 2018.
  20. ^ Смит және Вайнер 1980 ж, 313–314 бб.
  21. ^ Веллерштейн, Алекс (30.07.2013). «Бомба және оны жасаушылар». Шектеулі деректер. Алынған 13 сәуір, 2018.
  22. ^ Сербер 1988 ж, б. VI.
  23. ^ Bird & Sherwin 2005, б. 106.
  24. ^ а б Serber & Crease 1998 ж, 203–204 б.

Әдебиеттер тізімі